W Polsce powszechnie wykorzystuje się zabezpieczenia biometryczne. Jednak mimo swoich zalet, technologia ta wzbudza duże kontrowersje natury etycznej i prawnej. Prawne i kryminalistyczne aspekty wykorzystania technologii biometrycznej bada Magdalena Tomaszewska z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, wyróżniona w programie stypendialnym „Doktoraty dla Mazowsza”.
Jak tłumaczy doktorantka, biometria to nauka zajmująca się badaniem zmienności cech w populacji organizmów żywych. Obecnie termin ten jest najczęściej używany na określenie technologii wykorzystującej urządzenia służące automatycznej identyfikacji osoby lub weryfikacji jej tożsamości.
W Polsce wykorzystuje się zabezpieczenia biometryczne zarówno w ramach sektora publicznego – wydawane są paszporty z dwiema cechami biometrycznymi, jak i prywatnego – bankomaty biometryczne, urządzenia do kontroli czasu pracy.
W założeniu ich twórców, wdrażanie identyfikatorów biometrycznych ma podnosić poziom bezpieczeństwa, a także usprawniać oraz zwiększać efektywność procesów identyfikacji oraz weryfikacji. Nie brakuje jednak kontrowersji.
– Konieczne stało się zwrócenie uwagi nie tylko na techniczną stronę funkcjonowania urządzeń biometrycznych, ale także na istniejące procedury prawne. Analiza obecnej sytuacji umożliwi wysunięcie propozycji stworzenia dla biometrii ram prawnych pozwalających na zachowanie równowagi pomiędzy podnoszeniem poziomu bezpieczeństwa, a ochroną praw jednostki – uważa Magdalena Tomaszewska.
„Doktoraty dla Mazowsza” to program stypendialno-szkoleniowy dla najlepszych uczestników studiów doktoranckich Uniwersytetu Warszawskiego na kierunkach istotnych dla rozwoju gospodarki regionu. Studiujący na kierunkach matematyczno-przyrodniczych oraz społeczno-ekonomicznych laureaci konkursu otrzymują przez rok stypendia w kwocie do 3000 zł miesięcznie.
Źródło: PAP – Nauka w Polsce