Pobierz
najnowszy numer

Newsletter

Zapisz się do naszego Newslettera, aby otrzymywać informacje o nowościach z branży!

Jesteś tutaj

Bezpieczeństwo informacji w chmurze (część 3)

Printer Friendly and PDF

Ostatnio w publicystyce często nadużywa się określenia „bezpieczeństwo informacji”. Zamiast używać słów wytrychów powinniśmy sprecyzować nasze wymagania dotyczące bezpieczeństwa w cloud computing, odnosząc je do określonych zasobów danych oraz do obsługujących je aplikacji programowych – stosownie do rzeczywistych potrzeb oraz oczekiwań użytkownika.

Różnorodność ofert z dziedziny CC na polskim rynku I&CT a problem bezpieczeństwa informacji

Dostęp do funkcji CC jest zależny od użytkownika usługi, jego potrzeb i oczekiwań, a także od zaleceń, wskazówek i możliwości jej oferenta – usługodawcy oferującego własne (czyli rekomendowane jako te najlepsze) rozwiązania CC.

Dla potencjalnego użytkownika chmura obliczeniowa jest alternatywą dla własnego centrum danych, która nie wymaga poniesienia znaczących kosztów inwestycyjnych związanych z wybudowaniem odpowiedniej infrastruktury, gdyż może on korzystać z profesjonalnie przygotowanej infrastruktury i mocy obliczeniowej urządzeń IT usługodawcy (procesorów, pamięci RAM, przestrzeni dyskowej, urządzeń sieciowych, firewalli, przepustowości łącza internetowego itp.), która będzie zwiększana lub zmniejszana w dowolnym momencie, na życzenie i stosownie do potrzeb, a jedynym ograniczeniem będzie wielkość dostępnej puli zasobów usługodawcy.

Zastosowanie przez usługodawcę wirtualizacji sprawia, że pula ta jest dostępna dla każdego użytkownika w zależności od jego chwilowych potrzeb, a opłaty są naliczane tylko i wyłączenia za faktycznie wykorzystaną moc obliczeniową w danym czasie. Użytkownik, za pomocą specjalnie przygotowanego przez usługodawcę interfejsu, jest w stanie w dowolnym momencie i w pełni automatycznie dodawać lub usuwać maszyny wirtualne lub ich zasoby.

Na polskim rynku I&CT działa szereg usługodawców krajowych i międzynarodowych, także spoza strefy Schengen, co czasami stwarza wątpliwości prawne – miejsce technicznego wykonywania usługi (serwery w Polsce, Francji, Irlandii, USA czy Indiach) wpływa bowiem istotnie na sposób egzekwowania uprawnień polskiego usługobiorcy w przypadku niedotrzymania lub naruszenia zobowiązań przez usługodawcę (właściciela CC).

CC z lokalizacją techniczną sprzętu na terenie EEA/SIS (europejskie centra komputerowe)

W pierwszej kolejności należy wskazać polskie firmy z lokalizacją zasobów CC w Polsce. Należą do nich:

  1. Najstarsza na polskim rynku Atende S.A. – grupa kapitałowa od 2012 r. notowana na GPW, dawniej ATM Systemy Informatyczne (w ofercie: usługi kolokacji sprzętowej w serwerowniach ATM od 2006 r.). Firma Atende Software opracowała autorską platformę redCDN, obecnie po modernizacji redGalaxy CDN (od ang. content delivery network), która jest powszechnym rozwiązaniem CC tego typu w Polsce. obecnie korzystają z niej m.in. TVN, Cyfrowy Polsat oraz ITI Neovision.
  2. Oktawave – konsorcjum K2 (CC w Polsce czterech subregionach, a w przyszłości w pięciu). Jest to jedyna polska firma posiadająca certyfikat bezpieczeństwa informacji w chmurze CSA STAR Certification i spełniająca wymogi bezpieczeństwa dotyczące przetwarzania danych osobowych.
  3. e24cloud.com – serwis CC poznańskiej firmy Beyond.pl bazujący na dwóch współpracujących lokalizacjach (z powodu negatywnych doświadczeń z 2012 r. i w efekcie podjętych działań doskonaląco-innowacyjnych).

Inną polską firmą, której elementy techniczne, czyli fizyczne zasoby sprzętowe prawdopodobnie znajdują się w Europie, jest Cloud IQ PL współpracująca z Microsoft Azure. Według oficjalnych zapewnień polskie zasoby nie opuszczają granic EOG/EEA i są przetwarzane w dwóch dużych centrach danych Microsoftu – w Dublinie i w Amsterdamie.

Na polskim rynku CC funkcjonują też zewnętrzni co do siedziby (spoza granic EOG/EEA) usługodawcy z zasobami w Europie oferujący swoje specjalizowane usługi w chmurze:

  1. Firma Adobe Systems Software Ireland oferująca usługi CC w zakresie pracy twórczej i innych zastosowań – Adobe Creative Cloud. W ofercie dostępne są standardy branżowe oraz najnowsze wersje programów Photoshop CC i Lightroom (na komputery i urządzenia przenośne). Bezpieczeństwo usług tej firmy jest jednak dyskusyjne.
  2. Ogólnoświatowa firma Rackspace oferująca CC Uptime Network. W Europie firma ma zasoby techniczne w Wielkiej Brytanii (w Londynie i Slough). Ponadto posiada centra w Chicago, Dallas, Wirginii Północnej, Hongkongu i Sydney. Bezpieczeństwo informacji zapewnia zespół wysoko wykwalifikowanych inżynierów wspieranych przez własne Cyber Security Operations Center (CSOC) funkcjonujące całodobowo, całotygodniowo i całorocznie, certyfikowane przez BSI.
  3. CC-Mega Corp. (USA) oferuje darmową przestrzeń 50 GB bazując na usłudze rdzeniowej. Usługa ta jest polecana przez spiderweb.pl. Ponoć dane są przechowywane gdzieś w Europie (we współpracy ze SpiderOak). Nie ma pewności, czy są bezpieczne (zaleca się szyfrowanie danych programami Viva lub Boxcrypter).
  4. Dropbox Business amerykańskiej spółki Dropbox, która działa także na rynku europejskim. Jej usługa bazuje na Amazon Simple Storage Service (Amazon S3). Dropbox Business jest objęty certyfikatem w ramach programu Tarcza Prywatności UE-USA (Private Shield EU-USA), ale przechowywanie danych w Europie (Data Center Dublin) jest dostępne dla klientów posiadających ponad 250 stanowisk.
Usługi CC, w przypadku których zasoby techniczne są fizycznie zlokalizowane poza Europą (na fermach komputerowych w USA i Indiach)

Możemy wskazać działające w Polsce firmy – przedstawicielstwa usługodawców z zasobami CC zlokalizowanymi poza Europą – oferujące usługi indywidualne i firmowe w Polsce. Do usług tych należą:

  1. Amazon Cloud Drive (Unlimited Photos i Unlimited Everything) dla użytkowników prywatnych, firm i instytucji publicznych. W jej zakres wchodzą:
    • Amazon Web Services (zakres IaaS),
    • Amazon EC2 (zakres IaaS i elementy PaaS),
    • Amazon DaaS (centrum danych jako usługa – lokacja z organizacją),
    • Amazon (wirtualna chmura prywatna – chmura przypisana do firmy/organizacji).
  2. Microsoft Azure (zakres IaaS).
  3. Microsoft Azure Function (zakres SaaS).
  4. Microsoft Onlive Desktop (usługa PaaS/SaaS zapewniająca użytkownikom tabletów dostęp do zdalnego pulpitu systemu Windows wraz z pakietem Office).
  5. Windows Azure API (zakres PaaS).
  6. Google App Engine (zakres PaaS).
  7. Force.Com (zakres PaaS).
  8. Ruby on Rails (zakres PaaS).
  9. Salesforce.com (zakres SaaS).
  10. Apple Cloud – chmura dla użytkowników systemów Apple (komputer, iPhone, iPad). Dostępny jest bezpłatny wirtualny dysk iCloud Drive (do 5 GB).

W przypadku największych usługodawców oferujących usługi w chmurze, takich jak Google, Microsoft i Amazon, zasoby chmury pochodzą z centrów danych rozmieszczonych na całym świecie. Gdzie dokładnie? Tego typu informacje ze względów bezpieczeństwa nigdy nie są podawane w pełni, ale ze względu na dostępność usług zasadna jest rozległa (kontynentalnie – Ameryka Płn. i Płd., Australia, Europa, Indie) dyslokacja poszczególnych centrów danych/ferm komputerowych usługodawców.

Rys. 1. Wskazanie, kto i za co odpowiada w chmurze publicznej (na podstawie PE 474.104 – Chmury obliczeniowe. Ekspertyza, http://www.europarl.europa.eu/committees/en/supporting-analyses-search.html)

 

Audyt bezpieczeństwa informacji w chmurze

Bezpieczeństwo informacji nie jest trwałe. Jest to proces podlegający zróżnicowanym oddziaływaniom wewnętrznym (operacyjnym) i zewnętrznym (biznesowym) występującym zarówno w samej organizacji/firmie/instytucji/korporacji, jak i w jej bliższym oraz dalszym otoczeniu systemowym.

Organizację bezpieczeństwa informacji opisuje zestaw zasad, reguł, procedur i instrukcji postępowania nazywany ogólnie systemem zarządzania bezpieczeństwem informacji (SZBI/ISMS – Information Security Management System). Opis dobrych praktyk dotyczących SZBI/ISMS jest zawarty w rodzinie norm ISO 27k, a w szczególności w normach (i ich polskich edycjach):

  • ISO/IEC 27001:2013 – Technika informatyczna – Techniki bezpieczeństwa – Systemy zarządzania bezpieczeństwem informacji – Wymagania;
  • ISO/IEC 27002:2013 – Technika informatyczna – Techniki bezpieczeństwa – Praktyczne zasady zabezpieczania informacji;
  • ISO/IEC 27005:2011 – Technika informatyczna – Techniki bezpieczeństwa – Zarządzanie ryzykiem w bezpieczeństwie informacji.

Aby SZBI/ISMS był zrealizowany zgodnie z ww. normami, wymaga on objęcia pełną kontrolą zarządczą całości posiadanych zasobów informacji, jak również środków ich przetwarzania (ze szczególnym zwróceniem uwagi na utylizację danych oraz sprzętu przetwarzającego), o co w przypadku korzystania z usług w chmurze bywa czasem bardzo trudno (rys. 1), chyba że chmura jest prywatna.

SZBI wg normy ISO 27001 – zalety i ułomności oceny

Mimo iż zalety stosowania SZBI/ISMS w zlokalizowanym systemie (firmowe centrum danych/prywatna chmura użytkownika) są oczywiste, posiadanie przez oferującego CC usługodawcę certyfikatu ISO/IEC 27001 nie stanowi dla usługobiorcy pełnej gwarancji bezpieczeństwa przetwarzanych danych (dotyczy to szczególnie danych chronionych, np. wrażliwych danych osobowych przetwarzanych przez ich gestora, gdyż nie ma możliwości zawarcia z procesorem wymaganej ustawowo umowy dotyczącej powierzenia danych osobowych). Odrębnymi problemami są tutaj:

  • kwestia lokalizacji bazy sprzętowej oraz sposobów jej zabezpieczenia fizycznego i technicznego;
  • zakres oferowanych usług i dostępność dostawców/usługodawców właściciela chmury (dla potrzeb wykonania przez użytkownika audytu II strony u oferenta CC ;
  • zakres i możliwość prawnej egzekucji zobowiązań podstawowych oraz zależnych wynikające z różnic systemów prawnych, którym podlegają klient i dostawca usługi (prawo stanowione nie równa się prawu zwyczajowemu – wbrew oczekiwaniom szeregu użytkowników CC).

SZBI z nakładką CSA STAR – model doskonałości systemu wg CCM CSA

Rozwiązaniami szczególnymi dot. bezpieczeństwa informacji w chmurze obliczeniowej zajmuje się od grudnia 2008 roku Cloud Security Alliance (CSA). Organizacja CSA została założona przez grupę osób zajmujących się I&CT, którzy widzieli potrzebę dostarczenia użytkownikowi chmury obliczeniowej narzędzi umożliwiających sprawne kierowanie bezpieczeństwem chmury, jako stowarzyszenie non profit, otwarte na udział wolontariuszy – specjalistów i użytkowników w zakresie rozwijających się usług CC. Pierwszym efektem działania CSA było upublicznione w połowie 2009 roku opracowanie systemowe „Kierowanie Bezpieczeństwem dla Krytycznych Obszarów w Informatyce Chmury Obliczeniowej”. Inicjatywy i prace CSA na rzecz unormowania praktyk związanych z ochroną informacji w chmurze poparło szereg instytucji oraz organizacji będących globalnymi decydentami w dziedzinie bezpieczeństwa: National Institute of Standards and Technology w USA, Komisja UE, rząd Singapuru i liczne krajowe władze odpowiedzialne za ochronę danych (BSI RFN, BSIG UK, BSP AS/NZ).

Sposób oceny funkcjonowania CC oparto na analizie pięciu głównych czynników wpływających na wydajność usługi, którymi w każdym analizowanym przypadku są:

  • komunikacja i zaangażowanie interesariuszy,
  • polityki, plany i procedury oraz podejście systemowe,
  • umiejętności i wiedza fachowa,
  • własność, przywództwo i zarządzanie,
  • monitorowanie i dokonywanie pomiarów.

Usługa CC jest sprawdzana z uwzględnieniem następujących kryteriów:

  1. Zgodność (compliance). Planowany jest audyt wewnętrzny (SZBI) oraz niezależne audyty przeprowadzane przez strony trzecie. Sprawdzane są regulacje związane z zachowaniem własności intelektualnej.
  2. Zarządzanie danymi (data governance). Sprawdzenie dotyczy ogólnego zarządzania dostępnością, użytecznością, rzetelnością procesów i bezpieczeństwem danych w firmie oferującej CC.
  3. Ochrona obiektu (facility security). Sprawdzane są polityki i procedury dotyczące bezpieczeństwa w obiekcie (wymagane jest bezpieczne środowisko pracy w firmie oferującej CC).
  4. Zasoby ludzkie (human resources). Sprawdza się, czy pracownicy mający kontakt z danymi wykonują swoje obowiązki w taki sposób, by ograniczyć ryzyko kradzieży, oszustwa lub nadużyć w firmie oferującej CC.
  5. Bezpieczeństwo informacji (information security). Sprawdzenie ma na celu m.in. zapewnienie opracowania, udokumentowania, zatwierdzenia i wdrożenia systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji SZBI/ISMS (deklaracja stosowania – Statement of Applicability) obejmującego zabezpieczenia administracyjne, techniczne i fizyczne.
  6. Zgodność z prawem (legal). Sprawdzane jest przestrzeganie przepisów, obowiązków ustawowych, regulacyjnych lub kontraktowych i wymogów dotyczących bezpieczeństwa.
  7. Zarządzanie operacjami (operations managment). Sprawdza się, czy zapewniono poprawne i bezpieczne funkcjonowanie obiektów służących przetwarzaniu informacji u dostawców usług.
  8. Zarządzanie ryzykiem (risk management). Sprawdza się, czy dostawcy usług opracowali i utrzymują ramy zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie służące zarządzaniu ryzykiem na dopuszczalnym poziomie.
  9. Zarządzanie publikacjami (release management). Sprawdza się, czy zapewniono należytą kontrolę zarządzania i autoryzowania w ramach opracowywania lub pozyskiwania nowych aplikacji, systemów, baz danych, infrastruktury, usług, operacji i obiektów.
  10. Odporność (resilience). Sprawdza się, czy zapewniono systemy zapobiegające zakłóceniom działań biznesowych i czy kluczowe procesy biznesowe są należycie chronione przed skutkami poważnych niedopatrzeń.
  11. Struktura bezpieczeństwa (security architecture). Sprawdza się, czy w firmie oferującej usługi CC jest odpowiednia kontrola dostępu i system zarządzania bezpieczeństwem informacji – SZBI/ISMS (wymagany zgodnie z normą ISO/IEC 27001). Zastosowanie Cloud Controls Matrix opracowanej przez CSA i uzyskanie certyfikatu bezpieczeństwa informacji w chmurze CSA STAR są dodatkowymi atutami.

Na bazie dwuletnich badań, analiz i udostępnionych informacji środowiskowych stowarzyszenie CSA opracowało koncepcję użytkową macierzy sprawdzającej zależności – Cloud Controls Matrix (CCM) oraz model dojrzałości jako elementy służące do dokonywania oceny stosowania się do wymagań zawartych w CCM, co w połączeniu z wymaganiami normy ISO 27001 pozwala dostosowywać działania w chmurze do wymagań dotyczących SZBI/ISMS.

STAR (Security, Trust & Assurance Registry) jest bezpłatnym, publicznie dostępnym rejestrem, który dokumentuje kontrole zabezpieczeń dla usług udostępnianych w chmurze obliczeniowej. Firma STAR została powołana i uruchomiona w sierpniu 2011 roku przez CSA w celu prowadzenia (publikacji i autoryzacji) rejestru umożliwiającego zachowanie większej przejrzystości działań dostawców usług w chmurze. Klienci korzystający z CC mogą skorzystać z usługi STAR, by zbadać praktyki mające związek z bezpieczeństwem danych u dostawców usług w chmurze. Ci ostatni mogą składać raport udowadniający zgodność ich zabezpieczeń z matrycą kontrolną Cloud Controls Matrix, która stanowi ramy kontroli. Alternatywnie dostawcy mogą zdecydować się na wypełnienie i przedłożenie opracowanego przez CSA kwestionariusza CAIQ (Consensus Assessments Initiative Questionnaire) zawierającego 140 pytań, tzn. udzielenie odpowiedzi na zawarte w nim pytania dotyczące usługi. Odpowiedzi te będą stanowić źródło informacji dla usługobiorców.

Nakładka CSA STAR Certification na SZBI/ISMS w chmurze jest aktualnie jedyną formą pełnej weryfikacji bezpieczeństwa informacji przetwarzanych w ramach usługi CC.

Rys. 2. Ocena działań w CC na podstawie rejestru CSA STAR (źródło : https://www.bsigroup.com/pl-PL/Certyfikacja-CSA-STAR/CSA-STAR-Certificat...)

 

Przewidywania eksperckie dotyczące zmian na polskim rynku I&CT w 2017 roku

Jak wynika ze wstępnych szacunków firmy IDC, w 2016 r. polski rynek chmury publicznej wzrósł o ponad 25% w porównaniu z rokiem 2015. Firma prognozuje, że – o ile nie nastąpi nic niespodziewanego – w 2017 roku wartość chmury publicznej w Polsce powinna przekroczyć 200 milionów USD. – Szacujemy, że do 2019 r. polski rynek chmury publicznej będzie rósł średnio pięć razy szybciej niż rynek tradycyjnych usług IT, co oznacza, że nie odstajemy pod względem inwestycji w cloud computing od światowej średniej. Średnie tempo inwestycji w chmurę publiczną – do 2019 r., globalnie wyniesie 21,5%, gdy tymczasem w Polsce sięgnie ono 18,6% – zwraca uwagę Ewa Zborowska z IDC.

Podsumowanie

Oferta firmy Oktawave na rynku polskim i jej poziom bezpieczeństwa potwierdzony posiadanymi certyfikatami ISO 27001 oraz CSA STAR Certification może służyć jako przykład dalszego rozwoju polskich usług w chmurze. Oktawave oferuje następujące usługi w chmurze:

  1. Oktawave Cloud Instances (OCI). Jest to usługa, która pozwala łatwo wykorzystać zasoby chmury obliczeniowej (wirtualnych serwerów nazywanych instancjami) do stworzenia i rozwoju skalowalnych serwisów i aplikacji internetowych, systemów przypisanych czy gier online. Dzięki rozliczaniu jedynie za wykorzystane zasoby ograniczone są koszty związane z IT i jednocześnie zachowana zostaje zdolność do szybkiego dostosowania infrastruktury do zmieniających się potrzeb klientów i rynku.
  2. Oktawave Volume Storage (OVS). Usługa ta umożliwia trwały zapis danych dla instancji, dzięki czemu można zarządzać wolumenami dyskowymi bez względu na to, które instancje z nich korzystają, a także przypisać jeden wolumen wielu instancjom jednocześnie, budując np. klastry SQL czy rozwiązania High Performance Computing (HPC). OVS jest standardowym urządzeniem blokowym pracującym w jednym z trzech standardów, które gwarantują następujące parametry:
    • Tier-1: do 1000 IOPS oraz do 300 MB/s ciągłego transferu,
    • Tier-2: do 20 000 IOPS oraz do 2 GB/s ciągłego transferu,
    • Tier-3: do 50 000 IOPS oraz 3 GB/s ciągłego transferu,
    • Tier-4: do 100 000 IOPS oraz 3 GB/s ciągłego transferu,
    • Tier-5: do 200 000 IOPS oraz 3 GB/s ciągłego transferu.
    Każdy wolumen OVS może w dowolnym momencie zostać poddany migracji do innej klasy. Kopie migawkowe (tzw. snapshot) są wykonywane w kontekście instancji, do której wolumen został przypisany.
  3. Oktawave Cloud Storage (OCS). Jest to wysoko wydajny, niezawodny i bezpieczny sposób wymiany plików pomiędzy różnymi systemami i aplikacjami w Internecie. Ułatwia tworzenie skalowalnych środowisk bez względu na wykorzystywane technologie. Interfejs sieciowy umożliwia dostęp do statystyk stworzonych wolumenów dyskowo-sieciowych i dokonywanie na nich zmian. Udostępnione są również zaawansowane API klasy REST  dzięki którym możliwa jest integracja różnych platform. 
  4. Oktawave Relational Databases (ORDB). Jest to sieciowa usługa służąca do uruchamiania i zarządzania systemami relacyjnych baz danych w chmurze obliczeniowej. Zapewnia elastyczny model utrzymania baz danych w zakresie ich wydajności, zwalniając użytkownika z konieczności dbania o kopie zapasowe, migracje danych czy optymalizację. ORDB umożliwia uruchomienie popularnych baz MySQL oraz PostgreSQL, oferując pełen zakres funkcji relacyjnych baz danych i zapewniając bezpieczeństwo oraz łatwość w zarządzaniu – wszystkie operacje na bazach oraz zmiany dotyczące obsługujących je instancji można wykonywać zarówno poprzez sieciowy interfejs użytkownika, jak i w pełni transakcyjne API Oktawave (XML SOAP).

Mamy więc dobre i polskie. Warto z tego korzystać i jest na czym się wzorować. Warto też sprawdzać:

  • kto jest właścicielem, a kto obsługującym oferowaną chmurę;
  • jak dana chmura reaguje na test obciążenia wykonany za pomocą aplikacji LoadStorm;
  • jaką opinię na temat funkcjonowania danej chmury i jej obciążenia ma CloudHarmony;
  • gdzie fizycznie lokowane są centra danych/fermy komputerowe obsługujące oferowane usługi CC (w Polsce, na terenie UE, gdzie indziej);
  • jaka jest pewność, że po zaprzestaniu korzystania z usługi w danej chmurze wszelkie wcześniej powierzone dane zostaną definitywnie zutylizowane.

Opracował dr inż. Marek Blim

 

Bibliografia

  1. Bezpieczeństwo biznesu w XXI wieku, praca zbiorowa, wyd. SASMA EUROPE, Warszawa 2014.
  2. Handzel Z., Cloud computing – czyli chmura obliczeniowa i możliwości jej wykorzystania w mediach, „Problemy Zarządzania” vol. 11, nr 4 (44), wyd. UW, Warszawa 2013.
  3. Konarski X., Komentarz do ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, wyd. Difin, Warszawa 2004.
  4. Kępa L., Tomasik P., Dobrzyński S., Bezpieczeństwo systemu e-commerce, wyd. Helion, Gliwice 2012.
  5. Mateos A., Rosenberg J., Chmura obliczeniowa. Rozwiązania dla biznesu, wyd. Helion, Gliwice 2011.
  6. Michalak A., Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa. Zagadnienia cywilnoprawne, wyd. Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006.
  7. Siwicki M., Ochrona praw autorskich, bezpieczeństwa systemów informatycznych, danych osobowych i tajemnicy komunikacyjnej w chmurach obliczeniowych, „Prokuratura i Prawo” nr 5/2015, s. 109–127.
  8. Spraul V. A., Jak działa oprogramowanie, wyd. Helion, Gliwice 2016.

Netografia

  1. http://it-manager.pl/chmura-obliczeniowa-w-polskim-e-biznesie-raport-e24... (stan z 14.05.2017).
  2. www.3s.pl/pl/17,serwery-i-cloud.html (stan z 14.05.2017).
  3. www.computerworld.pl/news/Dlaczego-chmura-sie-w-Polsce-nie-udaje,405741.... (stan z 14.05.2017).
  4. www.cyberdefence24.pl/526022,jak-chronic-infrastrukture-krytyczna-nowe-r... (stan z 14.05.2017).
  5. www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/etudes/join/2012/475104/IPOL-IMCO_ET(2012)475104_PL.pdf (stan z 14.05.2017).
  6. www.giodo.gov.pl/259/id_art/6271/j/pl (stan z 14.05.2017).
  7. www.hbrp.pl/a/chmura-obliczeniowa-bilans-korzysci-i-zagrozen/36ypu9gW (stan z 14.05.2017).
  8. www.piit.org.pl/documents/10181/268830/Definicja_rodzaje_chmur_obliczeni... (stan z 14.05.2017).
  9. www.spidersweb.pl/2013/11/tencent-10-tb-za-darmo.html (stan z 14.05.2017).
  10. www.spidersweb.pl/2015/11/jaka-chmure-wybrac-dysk-google-mega.html (stan z 14.05.2017).

 

Zabezpieczenia 5/2017

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstów bez zgody redakcji zabronione / Zasady użytkowania strony