Naukowcy z USA opracowali oprogramowanie rozpoznające twarze osób, które przeszły operację plastyczną. Jest ono przeznaczone dla laboratoriów kryminalistyki – poinformował New Scientist i University of Notre Dame.
Dotychczasowe oprogramowanie do rozpoznawania osób, bazujące na analizie twarzy, używane najczęściej przez laboratoria kryminalistyki na całym świecie, może dawać błędne odczyty lub przestać działać przy niekorzystnym oświetleniu. Z kolei gdy twarz podejrzanego ustawi się pod ostrym kątem rozpoznanie staje się wręcz niemożliwe, jeśli podejrzany podda się operacji plastycznej.
Zespół naukowców z University of Notre Dame w stanie Indiania, pod kierownictwem dra Kevina Bowyera postanowił skonstruować oprogramowanie, które ułatwiłoby identyfikację, nawet po operacji plastycznej. Jak stwierdził dr Bowyer, po operacji plastycznej zmieniona na stałe zostanie jedna lub dwie części twarzy, co oznacza, że możliwości rozpoznania przez oprogramowanie spadają o połowę. Takie efekty miało testowanie klasycznego oprogramowania do rozpoznawania twarzy na zdjęciach wykonanych przed i po operacji plastycznej.
Zespół Bowyera postanowił, w konstruowaniu nowego oprogramowania, użyć techniki tzw. rozpoznawania składowych rzadkich. Jest to analiza obrazu twarzy poprzez porównywanie kombinacji indywidualnych cech twarzy zanotowanych w bazie danych. Jeśli najbardziej pasująca kombinacja składa się głównie z cech opisanych w bazie danych jako cechy określonej osoby, prawdopodobnie jest to właśnie ta osoba. Jednak jeśli obraz składa się z rozsypanych cech pochodzących od różnych osób, wówczas system nie zdoła zidentyfikować nowej twarzy.
Jednak, w celu odpowiedniego porównania cech i uzyskania możliwości należytego rozpoznania osoby, konieczne jest określenie wielu jej cech, czyli posiadanie wielu zdjęć, co nie jest możliwe w przypadku zdjęć przed i po operacji plastycznej. Nowy system działa inaczej. Korzysta bowiem z dwóch baz danych. Pierwsza zawiera losowe twarze, druga, wszystkie twarze „przed” czyli zdjęcia policyjne. Kiedy analizowane jest zdjęcie „po”, obraz jest tworzony z losowych danych różnych ludzi pochodzących z pierwszej bazy danych. Wszystkie zdjęcia z okresu „przed” przechodzą ten sam proces. Jeśli kombinacja złożona z użyciem zdjęcia „po” jest zgodna z kombinacją powstałą ze zdjęcia „przed” wówczas system określa to jako rozpoznanie.
Zespół naukowców odkrył, iż chirurgia plastyczna zmienia rysy twarzy, ale cechy indywidualne pozostają te same i rozpoznanie bazujące na nosie czy układzie oczu są równie dokładne co techniki bazujące na analizie całej twarzy. Tworząc „mapy” złożone z indywidualnych cech twarzy w zintegrowanym oprogramowaniu można uzyskać 78 proc. prawidłowych trafień dla zdjęć przed i po zabiegu chirurgii plastycznej. Wyniki prac badaczy zostaną zaprezentowane w końcu stycznia br. na konferencji Workshop on the Applications of Computer Vision w Breckenridge w stanie Kolorado.
PAP - Nauka w Polsce
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl